Europa maakt een crisis door. Een boutade die nu al enkele jaren als een spook door Europa waart. Geen enkele politicus lijkt vandaag genoeg allure te hebben of genoeg geloof in het Europese project om op te staan en het schip terug vlot te trekken. Toch geloven wij dat Europa juist voor jonge mensen een meerwaarde kan zijn en dat het net Europa is dat jongeren terug warm kan maken voor een politiek project. Want de druk die de crisis veroorzaakt in de Europese Unie is het aankloppen van de wereld aan onze voordeur.
Wat de bevolking perfect aanvoelt is dat er enorme verschuivingen plaatsvinden. Zij kopen producten van de hoogste kwaliteit tegen de laagste prijs. Producten die overal ter wereld zijn geproduceerd. Zij worden geconfronteerd met verschillende culturen en diversiteit in hun omgeving, ook met de recente uitbreiding van de Europese Unie. Zij zien dat de verdeling van arbeid anders verloopt en dat arbeid verspreid wordt over de ganse wereld. Zij weten dat een job die tegen dezelfde kwaliteit maar een lagere kostprijs elders kan gedaan worden zich ook naar andere oorden zal verplaatsen. Al deze zaken zijn niet terug te draaien, en dat is ook niet wenselijk.
Toch trachten politici de deur dicht te doen en een muur te bouwen rond de eigen natie. Zij trachten het onvermijdelijke te ontlopen en gaan door op de traditionele weg en maken geen duidelijke keuzes voor de toekomst. Als jongeren durven wij die keuzes wel maken om een toekomst op te bouwen voor Europa. Wat jongeren missen in de huidige politieke klasse is een duidelijk perspectief. Waar gaat de Europese Unie naartoe? Wat brengt de dag van morgen? Er wordt geen kader geboden om de besluiten van politici, die soms goed zijn, te begrijpen. Het is nochtans niet moeilijk om eerlijk uit te leggen dat de hoge werkloosheid in Duitsland en Frankrijk voortkomt uit een verouderde sociaal-economische structuur. Het Rijnland model is niet duurzaam gebleken en vele jongeren voelen dit aan. Dit voorbeeld geeft duidelijk aan waar Europa nu staat. Men is bang van de burger, want de burger begrijpt het niet. Men is bang van de wereld, want de wereld destabiliseert onze samenleving. Men is bang van verandering, want mensen willen geen verandering.
Angst leidt altijd naar conservatisme en populisme en drijft ons weg van een open, tolerant en toekomstgericht, liberaal Europa. We moeten de sterktes van Europa uitspelen en duidelijk moderniseren om perspectief te kunnen bieden. Het gaat niet langer op dat Brussel een beeld uitstraalt van eigenbelang, betutteling en regelneverij. Het wordt dringend tijd dat het Europees parlement meer macht krijgt om, binnen duidelijke bevoegdheden, een beleid uit te tekenen dat toekomstgericht is. Tegelijk moet de verhouding tussen commissie en Europese raad grondig worden herbekeken. De Europese raad blijft zich gedragen als een behoeder van de nationale belangen, en niet als een op gans Europa gericht orgaan.
Verschuif dus macht van de Europese raad naar de commissie. Bij de commissie zelf is het tijd dat de efficiëntie en slagkracht de overhand krijgen. De tijd dat elke lidstaat een lid binnen de commissie had is voorbij. Onder leiding van een Europees verkozen voorzitter van de commissie moet de commissie zelf een sterk Europees beleid kunnen voeren.Het gaat niet langer op dat de landbouwsubsidies zeven keer meer geld opslokken dan innovatie, research en onderwijs bij elkaar. Investeren in landbouwsubsidies is nefast voor Europa zelf, maar ook voor derde wereldlanden die zich niet in staat zien om te ontwikkelen door de concurrentievervalsing vanuit Europa. Gisteren werd weer duidelijk dat een afstappen van de landbouwsubsidies niet evident is. Een voorstel van de commissie om niet uitbetaalde landbouwsubsidies toe te kennen aan het Galileo project, de Europese tegenhanger van GPS, stuit op zwaar verzet van de landbouwlobby.
Er is lef voor nodig om consequent te zijn en radicaal het roer om te gooien, te weerstaan aan de druk van belangengroepen en de keuze te durven maken om verouderde structuren achter ons te laten en duidelijk de weg uit te zetten voor een innovatief Europa. Blijven we kiezen voor een Europa dat investeert in de economische sectoren van 50 jaar geleden dat zijn grenzen afsluit, of durven we te kiezen voor een innovatief Europa dat op de wereld is gericht en zijn burgers en bedrijven alle kansen geeft om in de nieuwe globale economie van vandaag en morgen te functioneren? Voor vele jongeren is de keuze duidelijk.
Jean-Jacques De Gucht Senator
Philippe De Backer Politiek- Secretaris Jong-VLD