02 mei 2022

Betere spreiding zomervakantie is noodzakelijk

“De Vlaamse scholieren zijn geen voorstander van een inkorting van de zomervakantie”, zo lezen we in de kranten van 2 mei. Bijna acht op tien wil alles bij het oude laten. De meeste commentaren gaan wel voorbij aan een belangrijke nuance. Het gaat namelijk niet om minder vakantie, maar om een betere spreiding van de vakantiedagen. 58% van de deelnemers aan de bevraging geeft bovendien aan geen probleem te hebben met een inkorting van de zomervakantie, als die gepaard gaat met een week extra in de krokus- en herfstvakantie.

Onderwijskundigen, sociologen en psychologen in Vlaanderen zijn het unaniem eens: een betere spreiding van de zomervakantie in Vlaanderen heeft een grote pedagogische meerwaarde. En toch durft niemand bewegen. “Het is nu niet het juiste moment”, zegt men dan. Nochtans is het hoogdringend om de leervertraging en het “Summer learning loss”, het verlies van kennis gedurende de vakantie, eindelijk aan te pakken.

Ook de SERV erkent in haar evaluatie dat leerverlies (school)loopbanen negatief beïnvloedt, en op lange termijn ook de instroom op de arbeidsmarkt. In hetzelfde rapport, stelt de SERV bovendien dat een spreiding van de vakanties een positieve impact zal hebben op de jeugd- en kinderzorgsector. In de jeugdzorg is er op het einde van zomervakantie namelijk meer stress, hetgeen zich vertaalt in een toename van agressie. En voor de sector van de kinderzorg is dit een kans om de vakantie van werknemers beter te spreiden. Kortom: de maatschappelijke bate is onmiskenbaar positief. Het is daarom onbegrijpelijk dat men nog steeds om de hete brij heen draait. is Een té lange zomervakantie doet leerachterstand opbouw, en dat effect komt voor bij alle leerlingen, maar kan wel verschillen naargelang de leeftijd, de graad en de socio-economische achtergrond van de leerling in kwestie.

Naast een betere timing, schermen tegenstanders vaak met de enorme economische gevolgen van een dergelijke hervorming. Blijkbaar wordt een herschikking van twee weken al gepercipieerd als een aardverschuiving? Terwijl studies zoals die van Westtoer, de toeristische dienst van West-Vlaanderen uit 2021 juist aantonen dat de economische impact van een kortere zomervakantie en een extra week krokus- en herfstvakantie eerder zal meevallen. Ook de bouwsector stelt geen veto tegen een spreiding van schoolvakanties, omdat het bouwverlof toch al verschilt per regio. De economische impact zal dus beperkt zijn.

Tenslotte staat men niet stil bij de gevolgen als Vlaanderen helemaal niet hervormt. Vanaf 2023 lopen de schoolvakanties in Vlaanderen en Wallonië niet meer gelijk. Omdat het Franstalig onderwijs radicaal kiest voor de 7/2 formule – zeven wek les gevolgd door twee weken vakantie – is er geen overlap met Vlaanderen in schoolvakantie tussen 8 januari en 8 juli. Maar de unieke positie van Brussel, de Brusselse rand en de taalgrens eist wel dat we rekening houden met gezinnen die met beide schoolsystemen te maken hebben. Naast de agendapuzzel voor gezinnen, gaan bedrijven die aan beide kanten van de taalgrens actief zijn met dezelfde problemen geconfronteerd worden. Cru gesteld zullen die ondernemingen voortdurend onderbemand zijn, omdat er altijd een aantal werknemers op vakantie zijn en/of voor de kinderen moeten zorgen.

Ik stel vast dat deze argumenten voor sommigen van geen tel zijn. Zelfs als alle pedagogische, sociale, psychologische en economische studies zouden smeken om een hervorming in het belang van het kind, heeft bevoegd minister Weyts nog altijd een nationalistische troefkaart achter de hand. “Vlaanderen moet Wallonië toch niet achterna lopen?”. Het feit dat het Franstalig onderwijs lef heeft getoond, is voor de nationalisten al genoeg om het tegenovergestelde te doen. Wat dat betreft, is symboliek voor nationalisten belangrijker dan oplossingen zoeken. De situatie in Franstalig België zal ons in elk geval  ertoe dwingen om standpunt in te nemen.

Is een betere spreiding van de zomervakantie de magische oplossing voor alle uitdagingen van het Vlaams onderwijs? Neen, maar het is wel een belangrijke factor. De opleiding en vorming van onze Vlaamse jongeren is een van de belangrijkste bouwstenen van onze samenleving. Laten we dan ook eindelijk moed tonen in plaats van koppig het zonlicht blijven ontkennen.

 

Reageer:
  1. Naam*
  2. E-mail*
  3. Bericht*