Minister van cultuur Schauvliege schijnt over een subsidietoverstokje te beschikken. 850.000 euro wordt aan Musical van Vlaanderen toegekend. Dit zijn bovendien geen subsidies voor de werking van de gehele organisatie dit jaar, maar is bedoeld om één project, ‘Assepoester, het tamelijk ware verhaal’, te financieren. Nog meer exuberante cijfers: gemiddeld bedraagt de subsidie voor een project 40.000 euro, de tweede grootste projectsubsidie bedraagt slechts 105.000 euro en gerenommeerd toneelgezelschap STAN ontvangt ‘slechts’ 740.000 euro maar moet hiermee wel een heel jaar toekomen.
De cultuursector staat dan ook terecht op haar achterste poten omwille van deze ‘stiefmoederlijke’ behandeling. Schauvliege had immers beloofd meer middelen vrij te maken om kleine, beginnende organisaties of jonge kunstenaars te ondersteunen. Het toekennen van dit grote bedrag aan één project moet veel jong afgestudeerden dan ook een doorn in het oog zijn.
Ook binnen de musicalwereld wordt dit bericht op fronsen onthaald. De minister argumenteert dat zonder deze subsidies musicals in Vlaanderen in de toekomst niet mogelijk zouden zijn. Maar hierbij heb ik ernstige twijfels. Naar de toekomst toe wordt de musicalsector net verstoord in plaats van structureel ondersteund. Mensen vanuit de sector bevestigen mijn beeld hierover. Hans Bourlon, medeoprichter van het productiehuis studio 100, reageert als volgt: “Studio 100 produceert sinds 1997 sprookjesmusicals en doet dat zonder subsidies. 1,2 miljoen mensen zijn tot nu naar deze musicals komen kijken. Financieel is het geen makkelijk sector, maar we zijn er in geslaagd dit op een rendabele wijze te doen. Door één partij in deze kleine sector plots steun toe te kennen heeft het plots voor ons geen zin meer om deze activiteit verder te zetten. De werkgelegenheid die met deze subsidies gecreëerd zal worden, is ontvreemd uit de privé sector.” Het productiehuis bracht o.a. Robin Hood, Sneeuwwitje en, jawel, was ook van plan Assepoester op de planken te brengen. Organisaties van deze omvang, met zulke grote projecten, moeten een kosten/baten analyse maken en inschatten of de investering loont. Economie en cultuur moeten op dit niveau hand in hand gaan.
De minister had bovendien aangekondigd dat haar beleid zou stoelen op transparantie. Woorden en daden liggen echter ver uit elkaar. Eerst en vooral had Musical van Vlaanderen een negatief artistiek advies gekregen. Dat de minister desondanks deze som belastinggeld vrijhoudt is op zijn minst opzienbarend. Zeker indien men indachtig houdt dat Musical van Vlaanderen oorspronkelijk ook een negatief zakelijk advies had gekregen. Ten tweede is deze beslissing blijkbaar reeds op 19 April genomen maar is hier wel héél discreet over gecommuniceerd aangezien dit nu pas aan het licht komt.
Ik ben geen tegenstander van subsidies, zowel wat betreft structureel als projectmatig, maar dan wel op een transparante en goed beargumenteerde manier. Subsidies zijn er om op een structurele manier instellingen die aan de voorwaarden voldoen te ondersteunen, om bepaalde projecten en kunstenaars de mogelijkheid te geven uit te groeien tot hun volle potentieel, om een basis te leggen voor de toekomst. Ik stel mij ernstig de vraag of men deze overwegingen meegenomen heeft bij het toekennen van 850.000 euro belastingsgeld.