27 september 2013

De stad is de toekomst, de Vlaamse regering faalt

De afgelopen weken werd duidelijk hoe de financiële strop zich sluit rond de Vlaamse steden en gemeenten. De pensioenlast van de gemeentelijke ambtenaren en het Dexia-debacle zetten het lokale bestuursniveau het water aan de lippen. Het zijn grauwe tijden voor de Vlaamse steden.  De Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten roept om hulp. De Vlaamse regering antwoordt met dovemans oren. Dit terwijl de steden wel degelijk de toekomst zijn.

De stad is de toekomst  

De Vlaamse steden hebben het afgelopen decennium een enorme metamorfose doorgaan. Ze staan niet langer synoniem voor onveiligheid en grauwheid. Ze zijn proper en levendig. Stadslucht maakt weer vrij. Dat er voor het eerst meer mensen in steden leven dan op het platteland is hiervan het bewijs. Steden zijn hierdoor meer dan ooit een melting pot, de uiting van de diversiteit van de 21ste eeuwse geglobaliseerde wereld. De wereld is een stad. Dit maakt van hen laboratoria van dynamiek en creativiteit. Ze zijn bij uitstek de flexibele, creatieve en innovatieve motoren achter de Vlaamse kenniseconomie. Het is geen toeval dat Research and Development bedrijven zich vestigen in en rondom steden. De bedrijven werken samen met de stedelijke universiteiten en werven de afgestudeerde jongeren aan; vruchtbare economische wisselwerking, typerend voor een stedelijk milieu. 

Steden dragen het bovendien in zich het best functionerende beleidsniveau te zijn, het beleidsniveau van deze eeuw. Mensen voelen zich erbij betrokken. Jongeren en migranten identificeren zich met de directe democratie van de stad. Benjamin Barber, voormalig adviseur van Bill Clinton, heeft dit alvast begrepen en pleit voor een wereldregering van burgemeesters. De stad is de toekomt. Al heeft de Vlaamse regering dit niet begrepen.

De Vlaamse regering faalt

De stad kan het best functionerende beleidsniveau zijn. Ze beantwoord aan de roep van de burger om dichter bij het bestuur te staan. Ze is de motor achter onze kenniseconomie. Maar de financiële strop dreigt onze steden te verstikken. De Bourgeoisiaanse arrogantie van de Vlaamse regering draagt hierin een verpletterende verantwoordelijkheid. De steden hoeven niet op steun te rekenen om de pensioenlast te dragen. Dat de pensioenen van de Vlaamse ambtenaren door de federale regering worden betaald, blijkt een non argument. En de vier miljard extra die de Vlaamse overheid deze legislatuur van de federale overheid heeft gekregen, blijkt opgesoupeerd in andere zaken dan onze steden.

Dat de burgemeester van New York, Michael Bloomberg, naar Europa moet komen om onze Vlaamse bestuurders duidelijk te maken dat de stad het bestuursniveau van de toekomst is, is schrijnend. Steden als Gent en Brugge staan in rij om de vijf miljoen euro binnen te rijven voor wie op een creatieve wijze de hedendaagse problemen van de steden uit de wereld kan helpen. ‘Het zijn moeilijke tijden, alle extra’s helpen’ aldus de burgemeester van Brugge. De Vlaamse regering zal de problemen van de steden niet uit de wereld helpen. De Vlaamse regering faalt, de Waalse regering doet beter en New York komt de weg wijzen. Wat we zelf doen, doen we beter? 

Reageer:
  1. Naam*
  2. E-mail*
  3. Bericht*